Պատրաստվի’ր քննարկման’ Նիկոլայ Լեսկով` Աստվածահաճո փայտահատի պատմությունը:
Առաջադրանքներ`
1.Հիմնավորի’ր պատմվածքի ավարտը։
Կարդալու ժամանաս ես մտքումմս ենթադրում էի, որ ծերունուն հոգ կտանեն: Այդպես էլ եղավ: Իմ կարծիքով դա ամենալավագույն քայլն էր, որ կարող էր եպիսկոպոսը անել, որովհետև սուրբ մարդուն օգնելը համարվում է սրբություն: Ինչպես <<Խոսեի սանդալները>> պատմվածքի մեջ այդպես էլ այստեղ տվողը ավելի շատ ստացավ, քան տվել էր:
2.Թվարկի’ր պատմության հերոսներին եւ բնութագրի’ր։
Եպիսկոպոս-բարի, հոգատար, հարգալի:
Փայտահատ-ցնցոտի, աղքատ, ծեր, բարի, հոգատար:
3.Ի°նչ է քեզ համար արդարությունը։
Արդարությունը դա այն է, երբ մարդը չի խաղտում Աստծո, բնության և մարդկության օրենքները: Երբ ճշմարտությունը հաղթում է ստին:
4.Ի°նչն է քեզ համար կարեւորը` մարդու ներաշխարհի, թե° նյութական հարստությո°ւնը. ինչո°ւ։
Ավելի կարևոր է ներաշխարհը, որովհետև անձը կարող է փողով հարուստ լինի, բայց շատ ժլատ և անսիրտ: Ժլատ մարդկանց ես համարում եմ աղքատ, այն պատճառով, որ նրանք չեն կարող իրենց ունեցվածքից մի բաժին հանել ժլատության պատճառով:
Yepremyan Eva 